Bolle, LisetteBruijn, Thomas de
meer categorieën
 Afbeelding vergroten |
Brouwer, Sebastian |
|
|
|
||
| Informatie aanvragen over deze persoon | ||
Sinds zijn studie aan de Conservatoria van Enschede en Amsterdam, heeft de carrière van tenor Sebastian Brouwer hem niet alleen op de grootste podia van Europa gebracht, maar ook naar tournées en concert-series in de Verenigde Staten (2004) en Australië (2002).
Op de meest belangrijke nederlandse muziek-festivals en -series heeft hij gezongen met orkesten als het Concertgebouw (Kamer)Orkest en Radio Filarmonisch Orkest, en gewerkt onder de bâton van dirigenten als o.a. Edo de Waart, Jaap van Zweden, Roy Goodman, Jan Willem de Vriend en Ton Koopman. Zijn stem was ook te horen op radio en televisie bij diverse nationale omroepen, b.v. Vara (Matinée) en NPS.
Sebastian Brouwer heeft een zeer wijd georienteerd repertoire dat reikt van oratorium tot opera en kamermuziek, en van het begin van geschreven vocale muziek tot hedendaagse stukken - waarvan enkele geschreven zijn met zíjn stem in gedachten en waarvan hij ook de première heeft gezongen.
Hij is een zeer veelgevraagd vertokker van de muziek van J.S. Bach, en zijn uitvoeringen van de Passies (Evangelist en arias) en Oratoria van deze componist worden algemeen zeer gewaardeerd. Andere werken uit het oratorium repertoire omvatten zulke verschillende stukken als o.a. Verdis "Requiem", Mendelsohns "Elias", Haendels "The Messiah", Saint-Saëns' "Oratorio de Noël", Puccinis "Messa di Gloria", Ramirez "Misa Criolla", Rossinis "Petite Messe Solennelle", Orffs "Carmina Burana" en Haydns "Jahreszeiten" en "Schöpfung".
Op het gebied van opera toont zich zijn uitgebreide ervaring in het grote aantal tenor hoofdrollen die hij al succesvol heeft uitgevoerd: o.a."Il barbiere di Siviglia" (Rossini), "Alceste" (Haendel), "Pygmalion" en "Les Indes Galantes" (Rameau), "Orphee et Euridice" en "Iphigénie en Tauride" (Gluck), "La Sonnambula" en "I Puritani" (Bellini), "Boccacio" (Von Suppe), Gasparone (Millocker), "La Traviata" en "Oberto" (Verdi), "Don Pasquale" (Donizetti), "Die Fledermaus" (Strauss),"Carmen" (Bizet), en "Call me Ishmael" (Goldschneider, première).
Gezien het uitzonderlijke bereik van zijn stem, is Sebastian Brouwer niet alleen aktief binnen het "oude muziek" repertoire als tenor, maar ook als de zelden gehoorde stemsoort haut-contre. |
||
|
Tenor |
Countertenor |
Bariton |
Bas-bariton |
|
Bas |